Eagles Are Everywhere: ‘Languit op de toeschouwers voor ons’
In de rubriek Eagles Are Everywhere komt elke twee weken een Eagles-fan aan het woord die niet in de provincies Overijssel of Gelderland woont, maar elders in Nederland of in het buitenland. Vandaag in aflevering 24: Annemiek Brinkman uit Arkel (Zuid-Holland).
Annemiek, hoe is jouw passie voor Go Ahead Eagles ooit ontstaan?
Ik woonde als kind in de Eefdestraat, op de Bekkumer, een nieuwbouwwijk vlakbij het stadion. Ik speelde veel buiten en voetbalde met de jongens mee op straat. Toen ik een jaar of 7 was, nam mijn vader mij voor de eerste keer mee naar een wedstrijd van Go Ahead. Dat was in 1965, of zo. Mijn vader had een seizoenkaart op de open tribune, voor de hoofdtribune. Een kaartje kopen hoefde niet, ik zat gewoon bij hem op schoot.
Na die eerste keer ben ik bijna alle thuiswedstrijden met hem meegegaan. Toen ik wat ouder was, stond ik op de ‘jongensrang’ aan de Vetkampstraat; Go Ahead-mutsje op en met vlag en toeter. Later stond ik achter het doel op de staantribune aan de Brinkgreverweg vlak bij ’de harde kern’. Ik herinner me dat er op een gegeven moment speciale seizoenkaarten voor echtgenotes waren voor de halve prijs om meer vrouwen naar het stadion te krijgen. Toentertijd was het best bijzonder om als meisje / vrouw naar voetbal te gaan. Ik had zo’n seizoenkaart, stond daarmee meestal op de Brinkgreverwegtribune, maar ging af en toe op mijn ‘eigen plaats’ naast mijn vader zitten. Vanaf 15-jarige leeftijd ging ik samen met mijn vriendin ook naar de meeste uitwedstrijden. We gingen met de supportersbus of met de trein. Dat laatste werd opgemerkt door Barry Hughes en ik herinner me dat hij ons, ik geloof bij ADO, eens kaartjes gaf, toen we bij het stadion aankwamen en kaartjes wilden kopen.
Annemiek Brinkman met bloemen op de IJsseltribune.
In 1980 was ik klaar met mijn opleiding aan de PA. In die tijd was het lastig om een baan te vinden in het onderwijs. Uiteindelijk kwam ik in Arkel, een dorpje in de Alblasserwaard, terecht en ben ik dus naar ‘het westen’ verhuisd. Als ik ‘naar huis’ kwam, bezocht ik altijd met mijn vader een wedstrijd van Go Ahead Eagles en later gingen mijn zoon en dochter ook wel eens mee. Toen mijn ouders naar de Achterhoek verhuisden, was dat voorbij, op een uitzondering na. Toen mijn vader in 2009 tachtig jaar werd, gaven we hem een wedstrijd cadeau en ben ik met mijn man, zoon en dochter naar de wedstrijd Go Ahead Eagles – AGOVV geweest. We hebben toen ongeveer op de oude plek van mijn vader gezeten. Go Ahead Eagles heeft ons voor deze gelegenheid de kaart van mijn vader cadeau gedaan. Het was heel bijzonder toen samen in het stadion te zijn en oude herinneringen op te halen.
Op welke manier volg je tegenwoordig de verrichtingen van Go Ahead Eagles?
Mijn man, geboren en getogen in Gorinchem, is van oorsprong Feyenoord-fan. Toen Go Ahead Eagles in 2013 onverwachts de play-offs haalde, zei ik eigenlijk voor de grap tegen hem, dat we een seizoenkaart zouden nemen als Go Ahead zou promoveren. Tegen mijn verwachting in zei hij dat dat goed was. En zo geschiedde. Inmiddels hebben we alweer voor het vijfde jaar een seizoenkaart voor de IJsseltribune, vak 11, en reizen we elke thuiswedstrijd van Arkel naar Deventer en terug. We maken er regelmatig een dagje uit of een weekendje weg van. We hebben maar weinig thuiswedstrijden gemist en gaan ook geregeld naar uitwedstrijden.
Sfeerbeeld van de Brinkgreverwegtribune, gezien vanaf de IJsseltribune, waar Annemiek en haar man Joop een seizoenkaart hebben voor vak 11.
Wat vindt je naaste omgeving ervan dat je supporter bent van Go Ahead Eagles?
Bij mijn man staat Go Ahead Eagles na die play-offwedstrijden in De Adelaarshorst in 2013 op de eerste plaats. Feyenoord is nog wel zijn tweede cluppie. Mijn zoon volgt het Eagles-nieuws ook op de voet en appt ons vaak als eerste de laatste nieuwtjes. We hebben een Go Ahead Eagles-app, waarin mijn man, zoon, dochter en ik allerlei nieuwtjes delen. Overigens gaan mijn zoon en dochter, die al ruim tien jaar niet meer thuis wonen, ook minstens één keer per seizoen een wedstrijd mee naar De Adelaarshorst. Mijn vader, inmiddels 88 jaar, is ook nog steeds betrokken en mijn zus is altijd belangstellend.
Joop, de man van Annemiek.
Onze buren in Arkel zijn echte Utrecht-supporters, maar worden door ons ook betrokken bij Go Ahead Eagles. Zij krijgen bier in Eagles-glazen als ze bij ons zijn en maken dan natuurlijk opmerkingen als het bier dood slaat… Onze omgeving wordt regelmatig met Go Ahead Eagles ‘geconfronteerd’: mijn werksleutels aan een roodgele Eagles-sleutelhanger, roodgele linten als bladwijzer in mijn docentenagenda, roodgele paraplu, roodgele kaarsen, roodgele bloemen op tafel, enzovoort.
Thuis bij Annemiek in het Zuid-Hollandse Arkel zijn rood en geel de dominante kleuren.
Wie waren / zijn je favoriete Eagles-spelers?
Namen die direct in me opkomen, zijn Wietse Veenstra, Koos Knoef, Nico Rijnders, Bert van Marwijk, Jan van Deinsen en Wim Woudsma. Allemaal van lang geleden dus. Op een aantal van hen was ik in die tijd natuurlijk ook verliefd… Van de laatste jaren zijn mijn favoriete spelers Deniz Türüç, Sander Duits, Bart Vriends en Xandro Schenk. Maar ik ben er vast veel vergeten te noemen.
Wat zijn de mooiste wedstrijden van Go Ahead Eagles die je ooit hebt gezien?
Ik herinner me een wedstrijd Go Ahead Eagles – Ajax. Ik stond niet op de jongensrang, maar zat vanwege de drukte weer een keer bij mijn vader op schoot. Toen Go Ahead scoorde, sprong mijn vader op, waardoor ik voorover schoot en languit terecht kwam op de toeschouwers voor ons… Ook de promotiewedstrijden in 2016 tegen De Graafschap en de hele entourage eromheen waren fantastisch. Niet wat betreft het spel, maar wél qua spanning en resultaat.
Wil jij ook je verhaal doen voor ‘Eagles Are Everywhere’? Stuur dan een e-mail met je naam, leeftijd, woonplaats en contactgegevens naar pers@ga-eagles.nl en wie weet nemen we later dit jaar wel contact met je op! Een nieuwe editie van de rubriek Eagles Are Everywhere is twee keer per maand te vinden op onze website en Facebook-pagina.
