Jeugdexponenten Uitgelicht: René Eijkelkamp

Pas in de A-jeugd werd hij ontdekt bij SV Dalfsen. “Neus voor doelpunten. Blijft in de 16-meter onder omstandigheden zichzelf”, schreef scout Adrie Steenbergen op het scoutingsformulier. Wat ook Steenbergen op dat moment niet kon bevroeden, was dat diezelfde René Eijkelkamp zou uitgroeien tot international. Toch wordt hij door Go Ahead Eagles-fans ook vooral herinnerd vanwege het ‘middenlijn-moment’…

Statistieken René Eijkelkamp
Geboortedatum: 6 april 1964
Speler hoofdmacht Go Ahead Eagles: 1981 t/m 1986
Competitieduels: 116
Goals: 28
Interlands: 6

Hoe gaat het nu met je?
Goed! Ik ben nog steeds actief in het voetbalwereldje. Mijn laatste klus als trainer was het EK van 2012, waar ik spitsentrainer was bij Oranje. Nu begeleid ik nog steeds spelers, maar dat doe ik met het bedrijf dat ik samen met mijn broer heb. Ik ga nog steeds naar veel wedstrijden en bezoek spelers. Oud-Eagle Maikel Kieftenbeld is er daar één van, die het uitstekend doet in Birmingham. Welke trainer hij ook heeft, met zijn winnaarsmentaliteit komt hij altijd weer in de basis.

Hoe volg je Go Ahead Eagles nog?
Ik kom vaak naar trainingen en wedstrijden kijken, ook door mijn werk. Het gaat me aan het hart dat het nu wat minder gaat, maar ik heb nog steeds goede hoop. Ik heb veel vertrouwen in Hans de Vroome, die samen met de staf kan werken aan een stabiel elftal. Daar gaat het uiteindelijk om. Met zo’n achterban moet dat ook wel lukken!

Het scoutingsrapport van een jonge René Eijkelkamp. (Beeld: Niet te Kraken)

Hoe kijk je terug op je tijd bij Go Ahead Eagles?
Het was een fijne tijd. Ik kreeg een goede basis in de jeugd van Dalfsen. Daar werd ik pas in de A-jeugd opgepikt door Go Ahead Eagles, waarna ik terecht kwam in het internaat. Ik weet nog goed dat de regel was: Als je binnen twee jaar niet in het eerste zit, kan je vertrekken. Dat was mijn eer te na, en twee maanden later in oktober maakte ik mijn debuut tegen Ajax. Stijf van de zenuwen, we raakten geen bal en het werd 4-1. Mijn tweede wedstrijd, tegen Den Haag, ging vele malen beter. Dat was een belangrijke wedstrijd, ik wist dat ik het niveau aankon.

Go Ahead Eagles wint op zaterdag 19 november 1983 met 2-1 van PSV na een 0-1 achterstand bij rust.
Bosman maakt de winnende uit een rebound van een schot van Eijkelkamp.

In mijn tijd bij Go Ahead Eagles heb ik vooral van Cees van Kooten veel geleerd. Dat was een hele goede kopper, hij had een sterk lijf en ging altijd voorop in de strijd. Ook Michel Boerenbach was een geweldige speler bij Go Ahead Eagles. Een prachtige rechtsbuiten; ik heb veel doelpunten aan hem te danken. Helaas word ik nog altijd herinnerd aan het bekende middenlijn-moment, maar ik kan er zelf ook om lachen. Zelfs mijn kinderen hebben het er nog over. Op een bevroren veld in de Adelaarshorst struikelde ik over de middenlijn. Ik heb het altijd proberen te ontkennen, maar er zijn helaas genoeg mensen getuige van geweest. Volgens mij zijn er geen beelden meer van. Maar als ze er waren, had ik ze vernietigd, haha!

René Eijkelkamp als jonge speler van Go Ahead Eagles. (Foto: Niet te Kraken)

Hoe is je carrière verder verlopen?
Een jaar voordat ik naar FC Groningen verhuisde, hadden ze al interesse getoond. Echter brak ik mijn been in een oefenwedstrijd, waardoor een eventuele transfer van de baan was. Een jaar later was het wel raak. Via FC Groningen ging ik naar KV Mechelen, wat een wereld van verschil was. Daar heb ik een heel prettige tijd gehad. Via Club Brugge kwam ik uiteindelijk bij PSV terecht. Daar heb ik twee geweldige jaren gehad met Dick Advocaat. Toen kwam ik opeens Huub Stevens tegen, die trainer was bij Schalke 04. Hij vertelde mij dat zijn spits, Youri Mulder, geblesseerd was. Ik grapte: ‘Dan neem je mij toch?’ En zo geschiedde. Ook dat waren twee hele mooie jaren. Helaas werd ik na dat jaar afgekeurd, waarna ik in het trainerswereldje terecht kwam.

Lees hier de vorige aflevering van Jeugdexponenten Uitgelicht met Ceriel Oosthout.

Foto’s met veel dank aan VI Images