Deventer voetbalbroers trots op hun ‘gabbertje’
‘Kale koppen niet te stoppen!’ Het was de begeleidende tekst bij de goalvideo van Elmo Lieftink, die op zondag 17 november 2019 viraal ging op Twitter na zijn openingsdoelpunt tegen Telstar. Gekleed in een onvervalste ‘Aussie’ vierde hij samen met Vetkampstraat-bewoner ‘Mr. Ceylan’ zijn goal door een eigentijdse variant van gabberen op te voeren.
De danskwaliteiten van de middenvelder leidden tot grote hilariteit onder zijn broers Niek (30) en Mats (27), die in Velsen-Zuid aanwezig waren om hun 25-jarige broertje aan het werk te zien. Mats: “We lieten die goalvideo gelijk na de wedstrijd aan Elmo zien. We hadden de tranen over onze wangen lopen van het lachen.” Niek: “Het lijkt wel of de goalvideo’s elk jaar gekker worden, maar ik vond ‘m erg grappig.” De gabber in kwestie zelf haalt er, genietend van zijn cappuccino in horecagelegenheid St. Tropez aan de Brink, zijn schouders over op. Elmo: “Ik had de goalvideo zelf ook nog niet gezien. Alleen een foto van mezelf in die ‘Aussie’. Maar ineens werd ik overal op internet door alles en iedereen getagd.” Om er met een knipoog aan toe te voegen: “Voorlopig probeer ik niet meer te scoren. Die video hoef ik niet meer te zien.”
Tekst gaat verder onder foto.
Elmo, Niek en Mats Lieftink (vlnr) waren in hun jeugd een geducht voetbaltrio op de veldjes en pleintjes van Deventer. (Foto: Dennis Bresser)
Met zijn doelpuntenproductie, zes goals in de eerste seizoenshelft, overtrof Elmo in ieder geval de verwachtingen van zijn oudere broers. “Dat hij halverwege het seizoen al op zes treffers zou staan, had ik niet verwacht, nee”, geeft Niek aan. “Aan de andere kant vond ik het altijd van de zotte dat hij bij zijn vorige club Willem II nooit mee naar voren mocht bij corners. Zeker gezien zijn lengte. En kijk nu eens, bij Go Ahead Eagles scoorde hij vier van zijn eerste zes goals met het hoofd.”
Geducht trio
De komst van Elmo naar Go Ahead Eagles, afgelopen zomer, kon in ieder geval op de goedkeuring van zijn broers rekenen. Samen groeiden ze in Deventer op aan de Toutenburg, verhuisden later naar de Vijfhoek en vormden een echte drie-eenheid op de pleintjes en veldjes in hun buurt. “Na schooltijd werden altijd de kleine goaltjes erbij gepakt”, weet Niek nog goed. “Drie tegen drie, vier tegen vier, we waren altijd aan het voetballen en deden veel samen.” De Lieftinks vormden een geducht en moeilijk te verslaan trio. “Het was vaak de drie broertjes tegen de rest”, aldus Mats. “Ja, ik durf best te stellen dat we een aardig balletje konden trappen.”
Tekst gaat verder onder foto.
Elmo Lieftink viert een van de zes treffers die hij in de eerste seizoenshelft maakte voor Go Ahead Eagles. (Foto: Erik Pasman)
DAVO was de club waar Niek, Mats en Elmo in officieel verband voetbalden en waar de broers van de Eagles-middenvelder in navolging van hun vader uiteindelijk hun opwachting zouden maken in DAVO-1. Al had Niek daarvoor even mogen dromen van een carrière als profvoetballer. “Ik heb één grote fout gemaakt in mijn leven en dat is naar de jeugdopleiding van PEC Zwolle gaan”, zegt de oudste Lieftink met gevoel voor sentiment. “Maar ja, destijds was er nog geen jeugdteam bij Go Ahead Eagles in mijn leeftijdscategorie. In Zwolle heb ik twee jaar gevoetbald en toen moest ik weg. Achteraf was ik veel te jong om te beseffen wat spelen in de jeugdopleiding van een profclub inhield.”
Waar Mats zichzelf niet in de picture wist te spelen van de Nederlandse profclubs (“maar ik heb dan ook al mijn voetbaltalent aan Elmo doorgegeven”), daar meldde Vitesse zich wel voor de jongste Lieftink. Elmo: “Met het team van Mats speelde ik mee in een testwedstrijd tegen een jeugdteam van Vitesse, dat eigenlijk voor onze keeper kwam kijken. Eigenlijk was ik nog veel te jong om mee te mogen doen. Destijds had Vitesse geen F’jes en E’tjes en ik was nog te jong voor de D’tjes. Dus moest ik wachten om naar Vitesse te gaan tot ik de juiste leeftijd had.”
Tekst gaat verder onder foto.
Elmo Lieftink in een vreugdevol onderonsje met Maël Corboz. (Foto: Jeffrey Hurenkamp)
Trapveldje
Die overstap kwam toen Elmo tien jaar oud was. “Destijds zat ik nog maar in groep 7 van de basisschool, maar ging ik wel in Arnhem naar school. Elke ochtend werd ik in Deventer met een busje opgehaald en was ik na school en de training bij Vitesse pas om zeven uur ’s avonds weer thuis. Mijn leven veranderde ineens heel erg. Ja, de overstap naar Vitesse had best een grote impact op mij als jonge jongen.” Wat voor Elmo onveranderd bleef, was het samen voetballen met zijn broers. “Als ik vroeger op zaterdag met de jeugd van Vitesse had gevoetbald, stond ik zondag gewoon weer op een trapveldje met Niek en Mats. Dat zou ik nu fysiek echt niet meer redden een dag na de wedstrijd.”
Maar liefst twaalf jaar zou Elmo het shirt van Vitesse dragen. Maar zijn droom om namens Vitesse in het Gelredome te spelen, kwam niet uit. Wel was hij er een aantal keer dicht bij. “Ik weet nog dat Vitesse tegen Heracles Almelo een keer op een 3-0 voorsprong stond”, weet Niek, die net als Mats regelmatig wedstrijden van zijn jongste broer bezocht. “Elmo zat op de bank. Ik dacht toen nog: ‘Als ze nu ook nog de 4-0 maken, dan gunnen ze Elmo misschien zijn profdebuut.’ Maar het werd uiteindelijk 3-2.”
Tekst gaat verder onder foto.
Elmo Lieftink heeft op 23 augustus 2019 de 4-0 eindstand tegen Jong FC Utrecht op het scorebord gebracht en viert zijn doelpunt met Maël Corboz en Jaroslav Navrátil. (Foto: Erik Pasman)
Ook rook de middenvelder eens zijn kans in aanloop naar een wedstrijd tegen PSV in het Philips Stadion. “Ik zat in mijn laatste contractjaar en had al besloten om niet te verlengen, terwijl die optie er wel was. In aanloop naar PSV-uit waren er heel veel spelers geblesseerd. Ik dacht daarom een grote kans te maken om te spelen. Maar uiteindelijk werd er gekozen voor jeugdspeler Thomas Oude Kotte. Dat was toch wel een kleine klap voor me.”
In slaap gevallen
Uiteindelijk maakte Elmo in de zomer van 2016 op een aparte manier de overstap naar Willem II, aangezien hij geblesseerd binnenkwam. “Op vakantie voelde ik een pijntje in mijn knie. Uit een MRI-scan bleek dat ik kraakbeenschade had en dat er een stukje meniscus los zat. Binnen drie maanden stond ik gelukkig weer op het veld en was ik kort voor de winterstop weer fit. Op 16 december 2016 maakte ik mijn profdebuut tegen sc Heerenveen. Na die wedstrijd belde ik gelijk naar mijn vriendin. Ik probeerde het zeven keer, maar geen gehoor. Bleek ze voor de televisie in slaap gevallen te zijn tijdens de wedstrijd… Mijn vader was er wel bij in het stadion tijdens mijn debuut. Hij is mijn meest loyale supporter.”
Tekst gaat verder onder foto.
Martijn Berden heeft Go Ahead Eagles op bezoek bij NEC op een 0-2 voorsprong gezet en weet zich in goed gezelschap van Elmo Lieftink en Maecky Ngombo. (Foto: Erik Pasman)
Na de winterstop van het seizoen 2016/2017 speelde Elmo zich definitief in het basiselftal van Willem II en kwam hij tot 44 competitiewedstrijden voor de Tilburgers. Waaronder twee duels tégen Vitesse in het Gelredome. “Eén keer winst, één keer gelijk”, somt de middenvelder moeiteloos op. De halve finale in het toernooi om de KNVB Beker, op 28 februari 2018 tegen Feyenoord in De Kuip, beschouwt Elmo ondanks de 3-0 nederlaag als een memorabel moment uit zijn Tilburgse periode. “Hét hoogtepunt was echter de thuiswedstrijd tegen PSV, tien dagen later. We wonnen met 5-0. Toen het 4-0 stond, zei ik tegen mijn teamgenoot Pedro Chirivella: ‘Zijn we vandaag een potje FIFA aan het spelen, of zo?’ Dat is tot dusver echt dé mooiste wedstrijd die ik in mijn carrière heb gespeeld.”
Na een minder geslaagd seizoen 2018//2019, waarin hij nauwelijks speelde en ook de bekerfinale tegen Ajax in De Kuip miste (“daar baal ik nog steeds van”), vervolgde Elmo zijn loopbaan bij Go Ahead Eagles. Tot grote vreugde van zijn broers. “Geweldig dat Elmo voetbalt in de stad waar hij is geboren”, steekt Mats zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken. “Sinds dit seizoen heb ik weer een seizoenkaart van Go Ahead Eagles.” Broer Niek is al jarenlang een trouwe bezoeker van het Home of Football. “Ik ben al tien jaar seizoenkaarthouder in vak 8 op de B-Side. Elmo in het rood-geel in De Adelaarshorst; heel mooi om te zien dat dat werkelijkheid is geworden.”
Elmo Lieftink weet zich geflankeerd door zijn trotse broers Niek (links) en Mats (rechts). (Foto: Dennis Bresser)
