Eagles Are Everywhere: ‘Getuige van eerste doelpunt Van Marwijk’
In de rubriek Eagles Are Everywhere komt twee keer per maand een Eagles-fan aan het woord die niet in de provincies Overijssel of Gelderland woont, maar elders in Nederland of in het buitenland. Vandaag in aflevering 39: Herman Joustra uit Leiden, die naast supporter ook een van de auteurs is van het historische clubboek over Go Ahead Eagles.
Herman, hoe is jouw passie voor Go Ahead Eagles ooit ontstaan?
Die heb ik meegekregen vanaf mijn geboorte. Mijn moeder, die inmiddels is overleden, werd geboren in Dortherhoek en groeide op in Colmschate. Als kind kwam zij in de jaren dertig de vermaarde Leo Halle wel eens tegen bij de coöperatie. Mijn ouders mochten dan wel in Leiden wonen (de geboortestad van mijn vader), het hele gezin ging nog geregeld naar Colmschate. Vaak als het weer eens schoolvakantie was: in de krokus-, paas-, zomer-, herfst- en kerstvakantie! Als Go Ahead en later Go Ahead Eagles thuis speelde, ging ik kijken. Toen ik na de middelbare school, halverwege de jaren zeventig, fysiotherapie wilde studeren, werd ik toevallig alleen in Deventer ingeloot. Die studie mislukte, maar ik had wel mooi een paar jaar een seizoenkaart voor Go Ahead Eagles! Dan zat ik daar met mijn neef Harry, ook een enorme fan. Geweldig was dat!
Op welke manier volg je de verrichtingen van Go Ahead Eagles?
Als er een wedstrijd direct op televisie wordt uitgezonden, probeer ik te kijken. Als dat om wat voor een reden niet lukt, ben ik aangewezen op internet. Dan tuur ik om de paar minuten op mijn mobieltje voor de tussenstand… zenuwslopend!
Wat vindt je naaste omgeving ervan dat je supporter bent van Go Ahead Eagles?
Dat vindt iedereen inmiddels volkomen normaal. Dat is ook niet zo gek natuurlijk, ik ben al zo lang fan. Er zijn nog steeds mensen in Leiden die denken dat ik Deventenaar ben. Maar het lukt me niet om mijn omgeving aan te steken met het Eagles-virus. Iedereen blijft zijn eigen cluppie trouw. Ik heb wel een paar keer vrienden meegenomen naar De Adelaarshorst. En wie mee is geweest, heeft sindsdien wel een enorm zwak voor de Eagles.
Hoe vaak kom je in De Adelaarshorst?
Veel te weinig, een paar keer per seizoen misschien. De laatste keer was tegen TOP Oss, op de dag dat het officiële clubboek van Go Ahead Eagles werd gepresenteerd. Dat was trouwens een prachtige ervaring. Wij als auteurs vonden het boek natuurlijk al geweldig, maar het was fijn te merken dat werkelijk iedereen van Go Ahead en Go Ahead Eagles dolenthousiast was over het boek. Van oud-spelers en een oud-trainer tot aan vrijwilligers en de beide voorzitters van de amateur- en de proftak. Zoiets geeft een enorme voldoening, want het boek is natuurlijk geschreven voor iedereen die de club een warm hart toedraagt.
Hoe was het om je medewerking te verlenen aan de realisatie van dit historische clubboek?
Dat was een onvergetelijke ervaring, een hele eer ook. Het was zo’n beetje voor het eerst tijdens mijn journalistieke carrière dat ik eigenlijk twee petten op had: die van journalist en fan. Dat bood zeker voordelen, omdat ik af en toe kon putten uit mijn eigen ervaringen en herinneringen aan wedstrijden van de club waar nog geen televisie bij was. Zo was ik getuige van het eerste doelpunt van Van Marwijk in de Eredivisie, tegen ADO in 1971. Dat kon ik in het boek mooi beschrijven. Bert van Marwijk herinnerde het zich overigens precies zo. Verder vond ik het prachtig om te zoeken in archieven. Zo ontdekte ik dat Be Quick, de voorloper van Go Ahead, dat officieel werd opgericht op 2 december 1902, eigenlijk nog een maand of acht ouder was. De club speelde zijn eerste wedstrijd al in maart 1902, tegen het tweede elftal van Volharding, ook een Deventer club. En ik heb het leven van Jimmy Miller in zijn geheel kunnen reconstrueren, de Schot die Go Ahead in 1917 aan de eerste landstitel hielp. Tot dusver was er niet veel over deze man bekend, nu dus wel. Zo heb ik Go Ahead Eagles toch aan een extra stukje geschiedenis geholpen.
(Foto: Jeffrey Hurenkamp)
Wie is je favoriete Eagles-speler ‘aller tijden’?
Die vraag kan ik onmogelijk beantwoorden. Ik heb in de loop der jaren talloze favorieten gehad, vooral spelers die heel lang voor de club uitkwamen: Van Zoghel, Veenstra, Niehaus, Somer, Warnas, Kolkman, Oude Wesselink, Van Marwijk, Van Kooten, Hulshoff, Bosvelt, Michels, dat soort spelers. Ik heb echter al jaren lang geen favoriet meer. Er is vrijwel geen speler meer die langer dan twee seizoenen blijft en als dat al zo is, dan zijn het toch niet meer de echte toppers zoals vroeger. Er zijn maar twee spelers die kort voor de club speelden, die ik toch in mijn hart heb gesloten: de al eerder genoemde Jimmy Miller – dat moet werkelijk een sieraad van een voetballer zijn geweest – en Ruud Geels. Wat een spits was dat zeg! Een geweldige kopper en een echte afmaker.
Wat is de mooiste wedstrijd van Go Ahead Eagles die je ooit hebt gezien?
Dat zijn er twee. Ten eerste de wedstrijd Go Ahead Eagles – Ajax in 1972. Een schitterende 3-2 overwinning, door onder andere twee kopgoals van Ruud Geels. Het was de enige nederlaag van Ajax dat seizoen. De andere is de befaamde degradatiewedstrijd tegen FC Amsterdam in 1978. De Eagles móesten winnen om niet te degraderen. Dat gebeurde ook met 2-0, dankzij twee goals van Stef Walbeek en dankzij de inzet van Cees van Kooten, die alles gaf terwijl hij zwaar geblesseerd was. De volgende dag was het Koninginnedag, ik heb twee dagen feestgevierd.
Wil jij ook je verhaal doen voor ‘Eagles Are Everywhere’? Stuur dan een e-mail met je naam, leeftijd, woonplaats en contactgegevens naar pers@ga-eagles.nl en wie weet nemen we later dit jaar wel contact met je op! Een nieuwe editie van de rubriek Eagles Are Everywhere is twee keer per maand te vinden op onze website en Facebook-pagina.
