Mijn Eagles Plaatje: ‘Als je zwemt, word je nat’
Ze vliegen over de toonbank: de Go Ahead Eagles-voetbalplaatjes! Van de huidige selectie tot legendarische trainers, van alle logo’s tot prachtige sfeeracties: ze komen allemaal voorbij. Achter elk plaatje zit een verhaal en elke zaterdag lichten we er één uit. Deze week: Leo Beenhakker (Plaatje 219 & 220)! Assistent-coach van Go-Ahead (toen nog zonder Eagles) in het seizoen 1967/1968 en hoofdcoach van Go Ahead Eagles in het seizoen 1975/1976.
Was u ervan bewust dat u op meerdere voetbalplaatjes staat in het nieuwe voetbalplaatjesalbum van Go Ahead Eagles? – Daar wist ik wel van, ja. Ik heb er zelfs een paar toegestuurd gekregen van Jan Willem van Dop, die ik nog ken uit mijn tijd bij Feyenoord. Heel leuk om die plaatjes te zien, natuurlijk. Zelf heb ik nooit mee kunnen doen aan voetbalplaatjesacties. De welbekende Panini-voetbalplaatjes waren pas na mijn jeugd te verkrijgen, volgens mij.
Ook iets na uw jeugd, op uw 25e, werd u assistent-coach bij Go Ahead. – Klopt, in 1967 werd ik assistent van František Fadrhonc. Ik zal dat altijd blijven herinneren als een fantastisch jaar. In dat jaar haalde ik mijn diploma als profcoach, maar eigenlijk was dat alleen maar een welkome aanvulling. Ik heb verder alles geleerd van Fadrhonc en Joop Brand, die hoofd van de jeugdopleiding van Go Ahead Eagles was. We werden derde van Nederland, de hoogste klassering ooit voor de club. Ik was naast assistent-trainer ook vaak het manusje van alles: ik fungeerde bijvoorbeeld soms als waterzakdrager en als masseur. In die tijd heb ik ontzettend veel respect voor Fadrhonc en Brand gekregen. Ze gaven me mee dat het trainersvak uit twee facetten bestaat. Ten eerste moet je technisch en tactisch onderlegd zijn, op het veld dus. Maar minstens zo belangrijk is het om een goede ‘kleedkamermanager’ te zijn. Een hechte groep is erg belangrijk en het Go Ahead van die tijd was dat. Met spelers als Gerard Somer, Isie Greving en Wietse Veenstra stond er kwalitatief ook een fantastisch elftal. Als beginnend trainer was dat mooi om mee te maken.
Tekst gaat verder onder afbeelding.
Een jonge ‘Don Leo’ in actie als hoofdtrainer van Go Ahead Eagles.
Tien jaar later kon u die lessen in praktijk brengen als hoofdcoach in Deventer! – Klopt, in het seizoen 1975/1976 stond ik als hoofdtrainer voor de groep bij Go Ahead Eagles. Daarvoor was ik vier jaar bij Veendam en drie jaar bij Cambuur hoofdtrainer geweest. Ook dat seizoen in Deventer is een heel leerzaam jaar geweest. Daar moest ik mijn leringen omtrent het begrip ‘kleedkamermanager’ proberen toe te passen, en dat is me helaas niet gelukt zoals ik dat wilde. We hadden een goede groep met spelers als John Oude Wesselink en Bert Strijdveen, maar ook een redelijk lastige en verdeelde groep. Helaas heb ik toen niet aan het verwachtingspatroon kunnen voldoen en ben ik in het voorjaar ontslagen. Het trainerschap is een hard vak en ontslag is daar onderdeel van. Ik ben daar sindsdien heel realistisch in geweest en dat is ook nodig als trainer. ”Als je zwemt, word je nat”, zeg ik altijd.
Volg je Go Ahead Eagles nog met bovengemiddelde interesse? – Zeker. Ik bezocht graag wedstrijden in De Adelaarshorst, voor de coronatijd, en heb het altijd beschouwd als een warme plek. Je komt daar oude jongens weer tegen zoals Henk Warnas, Nico van Zoghel en Paul Bosvelt. Het is altijd fijn om daar te komen en vooral op mijn leeftijd is dat sociale aspect extra leuk. Nu moet ik het doen met wedstrijden kijken op televisie en dan hebben de clubs waar ik een emotionele band mee heb mijn voorkeur. Ik kijk graag naar clubs als Cambuur, Feyenoord en dus ook Go Ahead Eagles. Ik heb daar echt een prachtige tijd gehad en heb veel te danken aan Fadrhonc en Brand. Dat zal ik nooit vergeten.
Ga naar deze link voor alle informatie over de actie!
