Mijn shirts (afl. 3): ‘Grote spandoeken nadat ik doormidden was geschopt’

Op 30 maart bepalen de seizoenkaarthouders van Go Ahead Eagles welk thuis- en uitshirt uit 30 jaar hummel komend seizoen hun come-back maken. Achter elk shirt schuilt een verhaal of herinnering. Aan een promotie of degradatie, aan een favoriete speler of een eerste wedstrijd. In aanloop naar de verkiezingen van 30 maart elke dag een interview met een shirtliefhebber. In aflevering 3 van ‘Mijn shirts’: Marco Heering.

Nu is er volle focus op Almere City FC bij Marco Heering: “Een prachtige club, waar ik nu voor het vijfde jaar op rij met heel veel plezier werk”. Vanaf komend seizoen is hij als assistent-trainer terug bij de club waar hij een fantastische periode beleefde. Natuurlijk gaan zijn gedachten ook terug naar Kwik, Kwek en Kwak, de bijnamen die hij, Dennis Hulshoff en Paul Bosvelt kregen als rechterkant van het elftal. Als onderdeel van die drie-eenheid haalt hij herinneringen op aan de jaren ’90, die enkele markante uitshirts opleverden.

De drie vormden op de rechterflank een geoliede machine en hadden een matje in de nek waarmee de New Kids pas vijftien jaar later op televisie goede sier maakten. Heering was buitenspeler – een klassieke – en kon onbezorgd ten aanval trekken. “Dat kwam doordat ik wist dat Paul en Dennis achter me stonden. Onze samenwerking was vloeibaar. Ook Dennis kwam er wel eens overheen, nadat ik de bal gekaatst had.”

De drie verloren elkaar uit het oog en kwamen elkaar weer tegen bij een interview rond een recente promotie van Go Ahead Eagles. Ze kochten een seizoenkaart en haalden de onderlinge band aan. Een vriendschap die ontstond in de jeugd van de Deventer club. “Ik herinner me wedstrijden tegen de A1 van Ajax, met de broertjes Witschge, waarbij 3.000 man op de tribune zaten. We hadden een sterke lichting.” Als favoriete shirt kiest Heering het groen/wit-gestreepte exemplaar, à la Celtic. Hij lacht: “Die andere twee bijzondere shirts uit de jaren ’90, de Schotse ruit en de blauw/zwart-geblokte, waren al gekozen door Paul en Dennis. De groene bleef over maar die vind ik serieus ook heel mooi.”

Door doelpunten van Serghei Cleşcenco en Marco Heering (2x) wint Go Ahead Eagles in maart 1996 in Arnhem met 3-0 van Vitesse.

Het matje in de nek is alweer een tijdje verdwenen. Eén keer eerder ging de hele handel er al af, toen Go Ahead Eagles in 1992 promoveerde naar de Eredivisie, in het jaar van het groen-witte uitshirt overigens. Alfred Knippenberg knipte Heering kaal tijdens de huldiging op het podium naast het stadion. “Dat hadden we zo afgesproken en belofte maakt schuld”, grijnst Heering, die terugkijkt op een toptijd. “De verbondenheid tussen spelersgroep en club was groot. Jongens bleven ook vrij lang bij de club. Go Ahead Eagles stond voor aanvallend voetbal en jonge spelers de kans geven.”

Zijn warme band met het publiek ontstond toen hij nog geen twintig jaar was. Heering werd in een uitwedstrijd tegen Haarlem ‘doormidden geschopt’ door Romano Sion. “Ik heb een jaar gerevalideerd. Tegen NEC-thuis keerde ik terug in het elftal. Supporters hadden grote spandoeken voor mij opgehangen. Ja, dat deed me wel wat. Ik had een moeilijke tijd gehad, maar kreeg een warm welkom terug. Ook dat is Go Ahead Eagles.”

De keuzes van Kwak

Favoriete thuisshirt:

Favoriete uitshirt:

Op welk shirt stem jij? Bereid je voor op de verkiezingen van 30 maart op de actiepagina!