‘Mijn opa’s en oma’s maakten veel kabaal’
Nederland speelt vandaag de WK-kwalificatiewedstrijd in en tegen Luxemburg. Isaï Marselia, middenvelder van Jong Go Ahead Eagles, deed eind oktober heel wat exotischere interlandervaring op: met Curaçao Onder-20 trad hij aan tegen Antigua & Barbuda, Bermuda en Saint Kitts & Nevis.
Eenmaal terug in Nederland wilde Marselia niets weten van uitrusten. Na een vliegreis van een half etmaal, haalden zijn vrienden hem op bij Schiphol. “Ik heb zin om een balletje aan te raken”, merkte de 19-jarige voetballer op. Onverstandig wellicht, maar Marselia stond diezelfde dag nog op het trainingsveld bij de Adelaarshorst. Jetlag of geen jetlag. Hij lacht: “Ja, daarna was ik helemaal kapot. Ik heb geslapen tot de volgende dag.”
Bijgeloof voor één van de interlands: als een ketting het veld op. Een ritueel werd het niet. “Want we verloren.”
De kwalificatiewedstrijden werden allemaal gespeeld op Curaçao en het was een waar mediacircus. Als aanvoerder moest Marselia kranten, radio, tv en internet-kanalen zelfs in de rust te woord staan.
Zijn ouders werden grootgebracht op Curaçao, studeerden in Nijmegen – waar Isaï opgroeide – en keerden later terug naar het eiland van hun jeugd, waar ze een eigen kerk begonnen. Isaï ging er naar het vwo en de havo en streek in 2015, na ontdekt te zijn door voormalig Go Ahead Eagles-voorzitter Gé Voortman, neer in Deventer. Onderdak heeft hij bij de familie Purperhart in Zutphen.
Op Curaçao volgen ze hem nauwlettend, hij heeft er veel fans. “Mijn familie was bij alle wedstrijden aanwezig, een mannetje of twintig. Ze maakten veel kabaal, ook mijn opa’s en oma’s.” De trip duurde tien dagen en liep sportief gezien uit op een fiasco met twee nederlagen en een gelijkspel. Door het jeugd-WK van 2017 kan een streep. Marselia was in gezelschap van zo’n tien andere Nederlandse voetballers met Antilliaanse roots. “De meesten zijn gewoon opgegroeid in Nederland, maar we vonden het allemaal geweldig het shirt van Curaçao te dragen.”
Mocht de kans zich ooit voordoen, kiest hij dan voor ‘het grote’ Oranje of Curaçao? “Als ik zeker weet dat ik veel kan spelen in het Nederlands elftal, kies ik voor Oranje. Het zou zonde zijn als het maar bij één interland blijft, want je kunt niet meer terug.” Marselia spreekt vloeiend Papiaments. Ook selectiespeler Jarchinio Antonia heeft Curaçaos bloed. Had ‘Anton’ nog tips? “Hij zei: doe goed je best.”
Dat deed Marselia, terwijl hij in zijn vrije tijd genoot van het zonnetje en tropische temperaturen. “Het was schitterend en ik heb veel geleerd, zoals dat je als aanvoerder je team moet dragen.” Uitgerust en wel concentreert Marselia zich weer op Go Ahead Eagles. “Ik train hard en heb een stijgende lijn te pakken.”
