Eerste Selectie

Rossige revelatie ontpopt zich tot volksheld

Wonen in Oss, werken in Deventer. Richard van der Venne (26) vertoeft kennelijk graag in arbeiderssteden en toont bij Go Ahead Eagles wekelijks zijn werklust. 2018 was voor hem een droomjaar, waarin hij fullprof én vader werd. “Dat één appje alles kan veranderen…”

Uit: Kerstspecial Kleuren van Juweel (december 2018)

Richard van der Venne als held? Hij vindt het maar een rare gedachte. Toch ging hij tijdens de open dag van Go Ahead Eagles wel honderd keer op de foto, kan hij niet anoniem over straat in Deventer en Oss en sprak hij onlangs zelfs een videoboodschap in voor een jonge fan. De middenvelder grijnst en diept een anekdote op. “Bij een wedstrijd in de voorbereiding, op het veld van Terwolde, werd ik in de rust gewisseld. Ik zat naast de dug-out en achter me hoorde ik een jongen vragen ‘Waar is die nummer 23? Hem vond ik zo goed spelen de eerste helft’. Ik draaide me om en zei: ‘Die zit hier’.”


(Foto: Erik Pasman)

Enkele maanden later kwam er een mailtje binnen op de burelen van De Adelaarshorst. Afzender: de vader van de jonge fan. Of Richard misschien iets kon betekenen voor de verjaardag van zijn zoon. Een felicitatie op film ging al snel retour over de digitale snelweg. Van der Venne benadrukt andermaal dat hij maar moeilijk kan begrijpen dat mensen idolaat van hem zijn. Van hém, de man die nog niet zo heel lang geleden bij de amateurs voetbalde. “Drie jaar geleden zou ik hebben gedacht: wie wil er nou mijn handtekening? Ik vind het wel heel leuk dat ik blijkbaar iets teweeg breng, maar ga niet zweven, blijf normaal doen en hard werken. Werklust is bij mij altijd nummer één geweest.”


(Foto: Erik Pasman)

Het is misschien wel de belangrijkste reden dat de Brabander staat waar hij nu staat. Dat hij het prachtige roodgeel van Go Ahead Eagles wekelijks over zijn schouders mag trekken; ook dát kon hij zich drie jaar geleden niet voorstellen. In 2015 stapte hij over van SV O.S.S. ’20 – destijds hoofdklasser – naar de (semi-)profs van FC Oss. “Een droom om als geboren en getogen Ossenaar voor die club te mogen spelen.” Een grote gok, dat was het ook. “Ik werd gehaald als nummertje 20, mocht onderaan beginnen en tekende een amateurcontract. De club had een aantal jongens uit de regio gehaald om zich te bewijzen. Na een jaar heb ik volgens mij als enige van hen een profcontract gekregen. Waarom juist ik? Omdat ik best veel wedstrijden speelde dat seizoen. Een stuk of dertig, denk ik. De ene keer in de basis, de andere keer als wissel. Maar ik kwam elke keer wel tussen de lijnen en pakte minuutjes.”

Miljoenenbusiness
Zekerheidshalve hield hij zijn kantoorbaan aan. “Ik deed de administratie voor een bedrijf dat teakdekken legt op luxe jachten. Een miljoenenbusiness. Ik zag soms deelbetalingen van meer dan een ton voorbijkomen… Ik werkte dertig uur in de week, had een vast contract en dat was nodig, want bij Oss is het geen vetpot. Stel dat het niks zou worden in het voetbal, dan kon ik altijd nog op kantoor blijven werken. Dat is van begin af aan mijn insteek geweest.”


(Foto: Erik Pasman)

Totdat Go Ahead Eagles zich in het voorjaar van 2018 meldt voor de middenvelder met de voorbeeldige werkethiek. “Ik kon kiezen uit twee clubs en ook TOP wilde me supergraag houden. Bovendien had ik net een huis gekocht in Oss en was mijn vrouw Carmen zwanger. Ik wilde zo snel mogelijk duidelijkheid voor mezelf en voor de kleine die op komst was.” Toch stapt hij niet blindelings op de trein naar Deventer. “De ene keer ben ik heel avontuurlijk ingesteld en denk ik ‘fuck it’, de andere keer denk ik ‘doe maar even rustig’. Ja, ik heb twee kanten, maar mijn sterrenbeeld is geen Tweelingen. Ik ben een Stier. Mijn vriendin trouwens ook. Dat kan thuis lekker botsen. Als ik gelijk heb, heb ik gelijk, dan houd ik daaraan vast. Uiteindelijk bindt mijn vriendin vaak in.”

Niettemin was ze, juist toen de perspectieven in de voetballerij lonkten als nooit tevoren, een zeer belangrijke sparringpartner voor Van der Venne. Net als zijn vrienden en zijn familie. “Ik heb heel veel gepraat. Ik was wel overtuigd van Go Ahead Eagles – prachtig stadion, geweldige achterban – maar nog niet van de nieuwe stap in mijn carrière. Ik durfde niet zo goed, vond het moeilijk iets vertrouwds te verlaten en heb heel lang getwijfeld. Mensen in mijn omgeving vroegen zich af waarom: ik kon eindelijk fullprof worden, mijn grote droom. Dat heeft me overtuigd en ik heb de sprong genomen.”


(Foto: Erik Pasman)

Zijn avontuur in Deventer pakt tot nu toe fantastisch uit. Van der Venne is basiskracht, heeft zijn waarde met doelpunten en assists en gaat samen met zijn maatje Istvan Bakx – de twee spelen al vier seizoenen samen – voorop in de strijd. Het geluk kan niet op voor de roodharige Ossenaar, want 4 september kwam zijn zoontje Kaj ter wereld. “Alle clichés over het vaderschap zijn waar”, glimlacht Van der Venne. “Het is prachtig en ik ben heel trots, maar in het begin hadden we wel even stress omdat Kaj zijn voedsel niet kon binnenhouden. Hij bleef maar krijsen, was niet stil te krijgen en sliep overdag niet. Zijn slokdarm bleek aangetast te zijn door maagzuur, wat maakte dat zijn voedsel omhoog kwam. Doordat we hem nu op een andere manier voeden en een verdikkingsmiddel toevoegen, gaat het gelukkig stukken beter met Kaj. Hij slaapt ook weer goed.”

Tevreden man
Ineens is daar een moment van reflectie. “Ik ben best wel een tevreden man op dit moment. En dan te bedenken dat één appje alles kan veranderen… Als ik Carmen niet de goede kant op had geswipet, had ik nu misschien niet een hele leuke vrouw gehad, geen kind en geen huisje-boompje-beestje. Een speciaal verhaal als je het mij vraagt.” Van der Venne doelt op datingapp Tinder. “Ik had dat voor de grap geïnstalleerd. Met maten een drankje drinken en dan lekker swipen. Carmen en ik hebben elkaar eind 2013 leren kennen, dat was de begintijd van Tinder. Zij komt uit Houten en heeft ook wat meer de West-Nederlandse mentaliteit, is wat directer. We zijn niet getrouwd, maar hebben een geregistreerd partnerschap.”


 
Verhuizen naar Deventer is eigenlijk geen moment een optie geweest. Je kunt de Brabander niet uit de jongen halen – Van der Venne is een gezellige, makkelijke prater – en de jongen in dit geval ook niet uit Brabant. Oss is zijn stadje, hij wordt er geregeld aangeklampt door bekenden en onbekenden. Wie het wil zien, kan concluderen dat zijn dienstverband bij Go Ahead Eagles naadloos in het leven van Van der Venne past: wonen in de ene arbeidersstad, de bakermat van de Socialistische Partij, en werken in Moskou aan de IJssel. Met zijn mede-Brabo’s Istvan Bakx, Paco van Moorsel en Bruno Andrade carpoolt hij naar de club. “Het schept een band als je bijna dagelijks met elkaar in de auto zit. Istvan is sowieso een vertrouweling voor me, hij is een stukje ouder dan ik. Hem vertel ik dingen die ik andere teamgenoten niet vertel.”


(Foto: Erik Pasman)

Zoals zovelen, geeft het viertal hoog op van het publiek in De Adelaarshorst. Van der Venne glundert: “Als je ziet hoe meegaand de supporters bij deze volksclub zijn en hoe het tekeer kan gaan langs de lijn… dat zie je nergens. Dat Go Ahead Eagles ook na een rampseizoen 6.000 seizoenkaarten verkoopt, zegt heel veel over de mensen hier.” Die twaalfde man bestaat echt, wil hij er maar mee aangeven. “De steun van de fans heeft absoluut invloed op ons spel. Als ze vervolgens zien hoeveel energie wij in ons spel steken, gaan ze er nog harder achter staan. Soms denk ik echt: fucking hell. Dan kijk ik bij een ingooi of vrije trap even om me heen en zie ik duizenden gekken losgaan. Daar krijg je kippenvel van. Ook van die keer dat het publiek een minuut ging klappen na het verschrikkelijke ongeluk op de spoorwegovergang in Oss.”

Bloemen en knuffels
Het tragische ongeval in september, waarbij vier kinderen om het leven kwamen, tekent een inktzwarte rand om het gouden jaar 2018 voor Van der Venne. Met zijn gezinnetje bezocht hij de plek waar de elektrische bolderkar Stint werd geschept door een trein. “We hebben er een knuffel neergelegd en even stilgestaan bij wat er is gebeurd. Er hing daar een sfeertje, niet te bevatten. Met tientallen, misschien wel honderden stonden we daar en niemand zei iets. Je hoorde alleen het geluid van passerende treinen. Overal lagen bloemen en knuffels. De mensen die het is overkomen, ken ik niet. Maar het zal je maar gebeuren: je kind naar de opvang brengen en een uur later te horen krijgen dat het is overleden. Kaj was twee weken oud toen het gebeurde, ik was nog volop in euforie en daardoor kwamen de gebeurtenissen extra hard binnen. Heel Oss stond op z’n kop.”


(Foto: Erik Pasman)

Van der Venne leeft mee met de noodlottigen, maar het ongeluk kreeg geen vat op zijn spel. Een dag later scoorde hij nota bene tegen Jong Ajax. Zijn voetbalhoogtepunt van 2018 beleefde hij eind augustus in de uitwedstrijd tegen FC Eindhoven. “We speelden een moeizame pot en voor een goed gevuld uitvak scoorde ik op aangeven van Istvan de 1-2. Een lobje over de keeper. Ik werd helemaal gek, net als mijn medespelers en onze supporters. In de slotfase kreeg Julian Lelieveld nog een rode kaart. Dat we die wedstrijd over de streep trokken, gaf zo’n fantastisch gevoel.” Hij mag sowieso niet klagen over 2018. “Een prachtjaar. Wat mij betreft wordt 2019 weer zo mooi.” Reken maar dat Van der Venne dan weer in tientallen camera’s staat te grijnzen tijdens de open dag.

Terug naar overzicht