Teije ten Den: Dromen van rood, geel én wit
Maandag speelt hij weer ‘gewoon’ bij de beloften, maar de wereld van Teije ten Den (21) ziet er na afgelopen week toch een tikje anders uit: hij maakte tegen ADO zijn eerste doelpunt in het vlaggenschip en werd beloond met een basisplaats tegen Feyenoord. “In een volle Adelaarshorst spelen gaf zó’n kick. Nu wil ik meer en door.”
Teije ten Den juicht na zijn goal tegen ADO Den Haag. (Foto: Erik Pasman)
Een groter contrast dan dat tussen Real Madrid en Go Ahead Eagles is nauwelijks denkbaar. Mondain versus eenvoud, grotesk versus bescheiden en elite versus het volk. Teije ten Den lacht dan ook een beetje besmuikt wanneer hij vertelt dat de Koninklijke zijn favoriete buitenlandse club is. Het maagdelijke wit hangt zelfs in zijn kledingkast. “Zeker toen Zidane er voetbalde was ik groot fan. Een geweldige club, met een prachtig tenue. Dat Real zo met geld smijt is aan de ene kant jammer, maar ik vind het ook mooi om te zien dat ze James Rodríguez na een sterk WK meteen vastleggen. En ik was blij toen ze vorig seizoen hun tiende Champions League wonnen.”
Zidane-bewonderaar Ten Den geeft onmiddellijk toe dat Real Madrid ‘in misschien wel alles het tegenovergestelde is van Go Ahead Eagles’. Lachend: “Nee, de clubs lijken niet echt op elkaar. Bij Go Ahead hangt zo veel sfeer en de betrokkenheid van de supporters is enorm. Een echte, ouderwetse volksclub, met het stadion middenin de stad.”
In die knusse voetbaltempel maakte hij tegen Willem II (1-0 winst) eind augustus zijn eerste minuten. Ten Den rende, sleurde en jaagde en kreeg de complimenten. Dat was al geweldig, maar de Sallander durfde niet te dromen dat hij een kleine maand later al zou scoren voor de equipe van Foeke Booy en beloond werd met een basisplaats in het bekertoernooi. “Na Willem II stond mijn telefoon roodgloeiend, maar dat toestel kan blijkbaar nóg roodgloeiender staan, haha. Spelen in een volle Adelaarshorst geeft zó’n kick. Het was een fantastische avond. Nu wil ik meer en door.”
Teije ten Den houdt Kongolo van Feyenoord van de bal. (Foto: Erik Pasman)
Spijbelbriefje
De eerste tekenen van een basisplaats dienden zich maandag aan. Foeke Booy overhandigde Ten Den een heus spijbelbriefje. Of de speler zijn college op de Universiteit van Amsterdam wilde overslaan om mee te doen aan de dinsdagtraining. “Vanaf toen begon ik te hopen dat ik mocht starten tegen Feyenoord.” In de media werd het talent uit Haarle al volop vergeleken met die andere spits van Go Ahead Eagles: Marnix Kolder. Ten Den heeft qua postuur en spel veel weg van de 33-jarige routinier uit Westerlee. Vooralsnog probeert Teije ten Den vooral heel veel te leren van Marnix Kolder. “Of ik nou wel of niet speel in het eerste, ik ga door met waar ik mee bezig was: mezelf ontwikkelen en beter worden.”
Niet langer als centrale middenvelder, zijn oorspronkelijke positie, maar als spits. “De concurrentie op het middenveld was vorig seizoen met Falkenburg, Overgoor, Türüç, Lambooij en Rijsdijk zó groot, dat Dennis Demmers op het idee kwam mij om te scholen tot spits. Ook doordat Kolder geblesseerd was.” Zijn nieuwe positie bevalt zowel club als speler goed. “Ik ben sterker geworden, doelgerichter, en kan aardig meevoetballen. Ik moet wel balvaster worden. Mijn eerste balcontact is weliswaar verbeterd, maar kan nóg beter. Kick Maatman, die ik nog goed ken van mijn tijd bij Rohda Raalte, helpt me hier bij en geeft me veel vertrouwen.”
Naar de universiteit
Ten Den is een kind van Rohda Raalte. Hij speelde er tot zijn achttiende en werd geselecteerd voor het Nederlands amateurelftal <16. In dat team speelde hij samen met Mustafa Saymak van PEC Zwolle en Jürgen Locadia van PSV. “Of het hoop biedt dat zij inmiddels definitief zijn doorgebroken? Dat weet ik niet. Elke situatie is anders.” Zijn eigen situatie bestaat niet meer uit enkel voetbal. Ten Den heeft een studie opgepakt: geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. “Ik weet nog niet precies wat ik ermee wil, maar vind het een interessant vak. Ik ben vooral geïnteresseerd in verhalen achter gebeurtenissen die in eerste instantie simpel lijken.”
De combinatie voetbal/studie brengt hem de juiste balans. “Ik kan mijn focus nu mooi even verleggen. Als het met voetballen een keer wat minder gaat, hoef ik niet te gaan piekeren, maar kan ik me storten op mijn studie.” Toch: een carrière in het betaalde voetbal is zijn enige echte droom. “Dat wilde ik als jongetje al.” Naast Zidane – ‘geweldig inzicht, prachtige techniek’ – bewondert hij Steven Gerrard en Raúl. “Zelf lijk ik meer op Gerrard, een harde werker, dan op Zidane. Raúl is eigenlijk de enige spits die ik bewonder. Een fantastische, sierlijke speler, die bovendien veel gescoord heeft. Voor mezelf geldt nu maar één ding: keihard blijven werken. Maar mijn doelpunt tegen ADO en de wedstrijd tegen Feyenoord hebben me enorm veel energie gegeven. Van zoiets droom je.”
