Nieuws Algemeen

Uitgevlogen Eagles Special: Alex Schalk

Wereldwijd wordt er momenteel niet of nauwelijks meer gevoetbald als gevolg van de strijd tegen het coronavirus. Dit betekent dat ook de Uitgevlogen Eagles voorlopig even zijn uitgevlogen tijdens hun avonturen in verre voetbaloorden. Telefonisch zijn honderden kilometers afstand echter eenvoudig en zonder gezondheidsrisico te overbruggen. In een uitgebreid interview met Alex Schalk blikken we terug op zijn tijd bij Go Ahead Eagles, zijn voetbalavonturen in Schotland en Zwitserland en zijn voetbaldromen voor de toekomst.

Naam

Alex Schalk

Geboortedatum

7 augustus 1992

Huidige club

Servette, Zwitserland

Speler Go Ahead Eagles

Juni 2014 tot en met september 2015

Competitieduels

22 (4 goals)

Tekst gaat verder onder foto.


(Foto: Erik Pasman)

Alex, waar verblijf jij in deze tijden?

Momenteel verblijven we in Nederland, twee weken geleden zijn we vertrokken vanuit Zwitserland. Wie een grote rol daarin heeft gespeeld, is mijn zwangere vriendin die over vier weken is uitgerekend! Het fijnste is natuurlijk om in Nederland deze bijzondere tijd door te maken. Ik moet zeggen dat het er een aantal weken geleden nog totaal niet naar uit zag dat we hiervoor naar Nederland moesten. Hoewel onze competitie als één van de eerste ter wereld stopte vanwege het virus, hadden we nog niet door hoeveel impact alles zou hebben.

In het begin nam niemand het eigenlijk heel zwaar op. We kregen wel meteen een briefing van onze clubarts, met de bekende tips als ‘geen handen schudden’. We deden daar in het begin redelijk lacherig over, maar het is toch erg goed dat onze club er meteen zo serieus mee om is gegaan. Op een gegeven moment brak het virus in Noord-Italië uit en dat was eigenlijk het moment dat er wat paniek ontstond. Vooral voor mijn Italiaanse teamgenoten, die daar hun familie hebben wonen, was en is het een gekke tijd.

Tekst gaat verder onder foto.

(Foto: Erik Pasman)

Ziet het ernaar uit dat de competitie nog wordt hervat?

Dat streven is er wel, net als in Nederland. Afgelopen weekend sprak ik iemand die vertelde dat wordt gericht op het uitspelen van de competitie vanaf juni of juli. Als het seizoen dan wordt afgespeeld, start het nieuwe seizoen direct erachteraan. De vraag is natuurlijk of dat haalbaar is, want juni is al redelijk snel. We moeten dan ook een lange tijd van te voren beginnen met trainen om wedstrijdfit te raken. Ik moet zeggen dat ik haast niet kan wachten om weer lekker te voetballen. Natuurlijk krijg je wel programma’s mee om fit te blijven, maar je bent toch vooral voetballer voor de trainingen en het spelen van wedstrijden. Dat mis ik wel heel erg in deze dagen.

Zeker omdat het voetballeven in Zwitserland tot nog toe uitstekend verloopt.

Ik mag niet klagen, nee! Vorig seizoen kwam ik over van Ross County en het gevoel was eigenlijk al meteen goed. We begonnen met Servette op het tweede niveau, maar het verhaal vanuit de club was meteen al duidelijk: we gaan dit seizoen promoveren en gaan vervolgens voor Europees voetbal. De club had goed geïnvesteerd en ik had er meteen een goed gevoel bij. Dat gevoel bleek te kloppen; we werden zes wedstrijden voor het eind van de competitie kampioen en hadden een heerlijk doelsaldo.

Tekst gaat verder onder foto.

(Foto: Erik Pasman)

In het huidige seizoen staan we vierde op het hoogste niveau en worden de investeringen en de risico’s die daarbij horen tot nog toe beloond. Waar ik vorig jaar elke wedstrijd speelde, moest ik in het begin van dit seizoen mijn plaatsje in het team nog terug veroveren. Vorig jaar speelden we met twee spitsen, waar ik altijd goed tot mijn recht kom. Dit seizoen spelen we met één spits en dan wordt het concurreren. Ik ben de concurrentie aangegaan en heb mij terug geknokt in het elftal. Dat is wel een lekker gevoel!

Waar je het ook goed deed was in Schotland, bij Ross County. Hoe heb je die tijd ervaren?

Dat was echt een geweldige tijd, zowel het voetbal als alles eromheen. In het eerste seizoen wonnen we de League Cup, waarin ik zelf de winnende goal scoorde in de finale. Verder speelde ik veel, maakte ik mijn doelpuntjes en was ik geliefd bij het publiek. Ross County en ik voelden ook als een ‘perfect match’, precies de mentaliteit die bij mij past. Ik voelde me daar écht voetballer, dat is niet te vergelijken met andere competities waarin ik heb gespeeld. Normaal gesproken is het ‘family first’, maar in het weekend was het in Schotland duidelijk ‘football first’. Ik heb enorm genoten in de drie jaar die ik er heb gespeeld. Een echte volksclub, waar ik sowieso al enorm van houd.

Tekst gaat verder onder foto.

(Foto: Erik Pasman)

In Nederland speelde je inderdaad bij vergelijkbare clubs: NAC Breda en Go Ahead Eagles. Hoe kijk je terug op je tijd in Deventer?

Sportief was het natuurlijk geen goed jaar, maar ik heb er wel een prachtige tijd gehad. Ik werd gehaald om de concurrentiestrijd aan te gaan met Marnix Kolder en dat is natuurlijk al lastig zat. ‘Kollie’ was een erg goede spits en bovendien onze captain. Vaak werd ik als linksbuiten opgesteld, wat niet mijn favoriete positie is. Destijds was ik 22 jaar en zeg je daar nog niet zo snel wat van. Als je speelt, speel je gewoon. Als je wat ouder bent zou je misschien wat eerder het gesprek met de trainer aangaan.

Wel heb ik bij Kollie aangegeven dat een 4-4-2 opstelling voor mij ideaal zou zijn, met hem als aanspeelpunt en ik die eromheen zou bewegen. Helaas is dat er nooit uitgekomen en haalde de club in de winter Glynor Plet en Wesley Verhoek. Helaas hebben we nooit het niveau gehaald wat we wilden halen, want we hadden echt een fantastisch leuke groep. Met jongens als ‘Bartje’ Vriends, Jeffrey Rijsdijk, Xandro Schenk en Lars Lambooij heb ik nog steeds contact. Ondanks de degradatie kijk ik nog steeds met een warm gevoel terug op mijn tijd bij Go Ahead Eagles.

Heb je tot slot nog mooie avonturen op het oog voor in de toekomst?

Je weet natuurlijk nooit wat er op je pad komt. Dit avontuur in Zwitserland kwam ook heel spontaan en onverwacht. Eigenlijk wil ik gewoon zoveel mogelijk prijzen pakken, daar ben ik voetballer voor. Ook zou ik graag nog een keer terug willen keren naar de Eredivisie. Maar ik zie wel gewoon wat er op me afkomt, ik sluit niets uit!

(Foto: Erik Pasman)

Terug naar overzicht