Uitgevlogen Eagles Special: Elvio van Overbeek
Wereldwijd wordt er momenteel niet of nauwelijks meer gevoetbald als gevolg van de strijd tegen het coronavirus. Dit betekent dat ook de Uitgevlogen Eagles voorlopig even zijn uitgevlogen tijdens hun avonturen in verre voetbaloorden. Telefonisch zijn honderden kilometers afstand echter eenvoudig en zonder gezondheidsrisico te overbruggen. In een uitgebreid interview met Elvio van Overbeek blikken we terug op zijn tijd bij Go Ahead Eagles, zijn hedendaagse avontuur in Noord-Ierland en zijn voetbaldromen voor de toekomst.
Naam
Elvio van Overbeek
Geboortedatum
11 januari 1994
Huidige club
Glentoran FC, Noord-Ierland
Speler Go Ahead Eagles
2015/2016
Competitieduels
30 (2 goals)
Tekst gaat verder onder foto.
(Foto: Erik Pasman)
Elvio, wat voor tijden zijn het momenteel in Noord-Ierland?
Zoals overal in de wereld is het hier ook een gekke situatie. Al heb ik het gevoel dat hier de maatregelen nog wel wat zwaarder zijn dan in Nederland. Behalve de supermarkten en apotheken is hier gewoon alles dicht, terwijl er wel beduidend minder besmettingen zijn dan in Nederland. Verder is het echt heel onduidelijk hier, ik heb niet het idee dat er een beleid achter zit. Er is geen streefdatum wanneer we zouden kunnen beginnen en er is nog niets zeker over het uitspelen en het verdere verloop van de competitie. Het wordt echt van dag tot dag bekeken. Ik hoorde laatst wel dat mensen binnen de club over een maand misschien al wilden gaan trainen in kleine groepjes. Dat lijkt me nogal optimistisch, maar ik ga er natuurlijk niet over.
Tekst gaat verder onder foto.
(Foto: Erik Pasman)
En nu is het gewoon een kwestie van fit blijven?
Nou ja, in mijn geval is het een kwestie van fit wórden! Zelf ben ik nog steeds aan het herstellen van een hamstringblessure die ik voor de quarantaine had opgelopen, dus in die zin komt deze stop me niet eens zo slecht uit. In het begin revalideerde ik nog samen met mijn fysio, maar tegenwoordig moet ik gewoon thuis trainen. Ik krijg schema’s opgestuurd van de trainer en daar houd ik me natuurlijk aan.
Als de competitie nog door was gegaan, zou ik misschien wat meer gehaast revalideren om zo snel mogelijk weer het veld op te kunnen. Nu ga ik er gewoon voor zorgen dat ik in alle rust weer herstel en sterker terugkom. Gelukkig woon ik hier samen met mijn vrouw, waardoor ik deze periode niet alleen door hoef te komen!
Tekst gaat verder onder foto.
(Foto: Erik Pasman)
Jullie zitten daar nu al sinds het begin van dit seizoen. Vanwaar de stap naar Noord-Ierland?
Het kwam eigenlijk heel toevallig op mijn pad, maar daardoor was het niet minder gewenst. In de zomer had ik gewoon echt zin in een nieuwe start, en het liefst in het buitenland. Vanuit het Oostblok kwamen verschillende aanbiedingen, maar dat was absoluut niet wat ik zocht. Ik wilde gewoon weer plezier terugvinden in het voetbal, het geld wat ik daar kon verdienen kon me even gestolen worden.
De stap naar Noord-Ierland is via wat omwegen gegaan. Eerst was er sprake van een overstap naar Derry City, een club die speelt in de Ierse competitie. Zij wilden echter iemand hebben voor drie maanden, terwijl ik nog niet helemaal fit was. Qua niveau zat het wel goed, maar conditioneel was het gewoon nog niet genoeg. Uiteindelijk ben ik in Noord-Ierland terecht gekomen via mijn oom, die weer iemand kende, die op zijn beurt weer een zaakwaarnemer kende die contact had met Glentoran. Zo kan het soms gaan in het voetbal!
Tekst gaat verder onder foto.
(Foto: Erik Pasman)
En dat voelde meteen goed?
Eigenlijk wel. Toen ik daar voor het eerst kwam, moest ik tijdens de eerste dagen al meteen een wedstrijd met mijn nieuwe ploeg spelen. Ik kende de jongens niet, het was daarom ook een beetje apart, maar de wedstrijd zelf ging goed. Uiteindelijk vroegen ze aan me of ze me nog een keer konden zien, en ik dacht: ‘Waarom niet?’ Het is een ambitieuze club die echt omhoog wil gaan klimmen, dat spreekt mij erg aan. Na goed overleg met mijn familie heb ik de overstap gemaakt en nu zit ik hier!
Hoe bevalt het Noord-Ierse voetbalwereldje?
Het is een gekke, maar leuke wereld. Een groot verschil met het Nederlandse betaalde voetbal is de samenstelling van de selectie. Hier zijn welgeteld elf fulltime spelers, van de 23. Het is hier heel gebruikelijk om naast je voetbalcarrière een andere baan te hebben en dat heeft natuurlijk wel wat consequenties. We hebben een vaste kern selectiespelers, maar voor de rest kan het aantal spelers op de trainingen erg verschillen. Alle jongens zijn gebrand om te winnen, daar kan je ze niet op betrappen. Maar voor sommigen is de ‘derde helft’ net zo belangrijk als de twee helften daarvoor…
Tekst gaat verder onder foto.
(Foto: Erik Pasman)
Verder is het voetbal niet eens zo slecht als het doet voorkomen, maar het spel wordt wel snel heel fysiek. Dat komt door de hoge, lange ballen waardoor je fysieke duels niet uit de weg kunt gaan. Ikzelf moet het niet echt van mijn fysiek hebben, maar ik red me wel aardig. Verder zijn de supporters ook erg fanatiek. Als het goed gaat, is de sfeer top. Maar als het een wedstrijd minder gaat, moet je niet raar opkijken als je een fluitconcert krijgt als team. Dat hoort erbij en dat heeft ook wel weer wat. Qua fanatisme heeft het wel iets weg van Go Ahead Eagles, al was daar de sfeer toch wel beter. In Deventer wordt er 99 procent van de tijd volle bak gezongen, dat is hier wel wat anders.
Tekst gaat verder onder foto.
(Foto: Erik Pasman)
Kijk je met een goed gevoel terug op je tijd in Deventer?
Hoewel ik uiteindelijk niet met een fijn gevoel weg ben gegaan, heb ik het altijd uitstekend naar mijn zin gehad in Deventer. Ook in dat seizoen was ik een tijdje geblesseerd, maar toen ik hersteld was, heb ik in de slotfase van de competitie een redelijk groot aandeel gehad in de promotie van dat jaar. Met de thuiswedstrijd tegen De Graafschap als mooi hoogtepunt natuurlijk! In De Adelaarshorst had ik altijd echt plezier, als ik langs de zijlijn werd opgezweept door de supporters. Sommige spelers vonden dat niet fijn, weet ik nog wel. Ik vond het heerlijk, ik kreeg daar energie van. Kortom, het was een mooi jaar bij een mooie club, waar ik met een beter gevoel weg had willen gaan.
Tot slot: blijf jij lekker in Noord-Ierland voetballen komend seizoen?
Op dit moment is de situatie nog te onzeker om daar iets over te zeggen, maar ik heb in ieder geval weer mijn plezier teruggevonden hier en dat is het belangrijkst. Daarnaast heb ik mijn goals en assists meegepakt dit seizoen, ook dat is niet onbelangrijk. In die zin zie ik geen reden voor een vertrek, maar ik heb altijd al de droom gehad om in Engeland te spelen. Of die stap ooit komt en wanneer dat dan is, weet ik niet. Noord-Ierland is in ieder geval een mooie tussenstap.
(Foto: Erik Pasman)
