Eagles Are Everywhere: ‘Johnny hielp m’n zus met schilderen of behangen’

In de rubriek Eagles Are Everywhere komt twee keer per maand een Eagles-fan aan het woord die niet in de provincies Overijssel of Gelderland woont, maar elders in Nederland of in het buitenland. Vandaag in aflevering 42 (deel 2): Eric Kolkman uit Dwingeloo (Drenthe). Twee weken geleden vertelde Eric in deel 1 al uitvoerig over zijn opa Fré Kolkman, die als speler van Go-Ahead in 1917 landskampioen werd met de club.

Hoe was het om in december tijdens Go Ahead Eagles – FC Den Bosch voor het eerst sinds 1983 weer terug te zijn in De Adelaarshorst?
Dat was heel bijzonder. Het voelde voor mij heel vertrouwd, een oud stadion in een nieuw jasje. Ik zat samen met mijn vrouw Petra in vak 11 van de IJsseltribune en had een goede kijk op de oude tribunes, die niet meer oud waren. Mooie afwerking en zeker ‘eyecatchers’ die in een gemiddeld Engels stadion niet misstaan. Aanstaande vrijdag neem ik een buurman uit Dwingeloo mee naar de thuiswedstrijd tegen MVV Maastricht. Elke keer als ik naar een wedstrijd ga, wil ik iemand meenemen. In de hoop dat één van hen besmet raakt met het Eagles-virus, zodat ik vaker iemand mee kan nemen naar een wedstrijd.

Actie voor het doel van FC Den Bosch, maar vanuit vak 11 zag Eric Kolkman dat er op 14 december 2018 niet gescoord zou worden tijdens Go Ahead Eagles – FC Den Bosch (0-0). (Foto: Erik Pasman)

Wie is je favoriete Eagles-speler ‘aller tijden’?
Ik zou natuurlijk mijn opa Fré Kolkman moeten zeggen. Maar dat kan niet, want ik heb hem nooit zien voetballen. Van de spelers die ik wél heb zien voetballen, heeft Johnny Oude Wesselink de meeste indruk gemaakt. Hij was zo goed als verdediger en als opbouwer, dat de rest van het elftal daar z’n voordeel mee kon doen.

Johnny had sowieso bij mij een streepje voor, omdat hij mijn zus Joke een keer heeft geholpen met schilderen of behangen tijdens het opknappen van haar huis aan de Deltalaan in Deventer. Dat verwachtte ik niet van zo’n goede speler. John was in die tijd een collega van mijn zus bij Kluwer Uitgeverij. Kort daarvoor was ik een keer naar een uitwedstrijd geweest tegen De Graafschap en ik vond, toen hij bij mijn zus aan het klussen was, dat ik hem wel kon zeggen dat hij een slechte wedstrijd had gespeeld. Met 3-0 verliezen is natuurlijk geen best resultaat… Dat hij net teruggekomen was van een zware blessure deed er destijds voor mij niet toe. Ik was 16 jaar en nog niet erg genuanceerd in mijn uitlatingen.

Behalve als voetballer stond Johnny Oude Wesselink (staand) volgens Eric Kolkman ook zijn mannetje als schilder en behanger.

Wat is de mooiste wedstrijd van Go Ahead Eagles die je ooit hebt gezien?
Een volgepakt stadion tijdens de laatste competitiewedstrijd van het seizoen in 1977/1978 tegen FC Amsterdam, waarin het voor beide teams om lijfsbehoud in de Eredivisie ging. Winst voor de Eagles was noodzakelijk, want anders was het over en uit in de Eredivisie! De eerste helft was slecht en alle Eagles-supporters waren in mineur. Bij rust was het nog 0-0 en Cees van Kooten, de sterkmaker van het elftal, ontbrak. Dat beloofde niet veel goeds voor de tweede helft. Toen de geblesseerde Cees alsnog in het veld kwam, voelde je dat er misschien toch nog wat mogelijk zou zijn, alleen al door zijn aanwezigheid. Toen Stef Walbeek de 1-0 scoorde en even later ook de 2-0, was er een enorme uitbarsting van gejuich. Deze uitbarsting was volgens mij te horen tot in Zwolle!

Cees van Kooten speelde in 1978 als invaller een belangrijke rol in de degradatiekraker tegen FC Amsterdam (2-0 zege), wat door Eric Kolkman wordt bestempeld als zijn mooiste Eagles-wedstrijd aller tijden.

Waar kan je nog meer van genieten als het om Go Ahead Eagles gaat?
De verhalen die ik lees in de boeken die recentelijk zijn verschenen, zoals het officiële clubboek Go Ahead Eagles: 1902-2018 en het boek Kampioenen ’14-‘18. In deze boeken staan mooie foto’s van mijn opa die ik nog niet kende en zo weet ik dat hij ook captain/aanvoerder was. Hieruit blijkt dat hij in zijn tijd één van de steunpilaren was van zijn elftal.

Verder is een origineel van de tweede editie van het Officieel Handboek van D.V.V. Go-Ahead van het seizoen 1968/1969 een waardevolle en tastbare herinnering aan mijn jeugdidolen en mijn jeugdjaren. Ik pak dit boekje nog regelmatig om de foto’s en de namen van de spelers te lezen die destijds onderdeel uitmaakten van de selectie. Als ik ooit nog het eerste officiële Handboek van het seizoen 1967/1968 zou kunnen bemachtigen, dan is me dat veel waard.

Wil jij ook je verhaal doen voor ‘Eagles Are Everywhere’? Stuur dan een e-mail met je naam, leeftijd, woonplaats en contactgegevens naar pers@ga-eagles.nl en wie weet nemen we binnenkort wel contact met je op! Een nieuwe editie van de rubriek Eagles Are Everywhere is twee keer per maand te vinden op onze website en Facebook-pagina