Nieuws Algemeen

Mijn shirts (afl. 2): ‘Biertje in het supportershome was vaste prik’

Op 30 maart bepalen de seizoenkaarthouders van Go Ahead Eagles welk thuis- en uitshirt uit 30 jaar hummel komend seizoen hun come-back maken. Achter elk shirt schuilt een verhaal of herinnering. Aan een promotie of degradatie, aan een favoriete speler of een eerste wedstrijd. In aanloop naar de verkiezingen van 30 maart elke dag een interview met een shirtliefhebber. In aflevering 2 van ‘Mijn shirts’: Dennis Hulshoff.

Dennis Hulshoff maakte in de jaren ’90 deel uit van het trio Kwik, Kwek en Kwak, de bijnamen die hij, Paul Bosvelt en Marco Heering kregen als rechterkant van het elftal. Als onderdeel van die drie-eenheid haalt hij herinneringen op aan de jaren ’90, die enkele markante uitshirts opleverden.

Dennis Hulshoff geeft het maar direct toe: “Nee, het is niet het mooiste shirt, die Schotse ruit, maar zeker wel het meest bijzondere shirt dat Go Ahead Eagles heeft gehad.”

Het tricot heeft een plekje gekregen in de kamer die ook niet per se de mooiste is, maar zeker wel de kleinste: het toilet. Hulshoff lacht. Zijn gedachten gaan terug naar Bevrijdingsdag 1996, Go Ahead Eagles degradeerde rechtstreeks naar de eerste divisie na een 3-1 nederlaag tegen PSV. “Ik trok het shirt over mijn hoofd. Om het zweet af te vegen, maar ook uit teleurstelling. Een foto daarvan was ’s avonds groot in Studio Sport te zien. Ik heb ’m opgevraagd en hij hangt ingelijst bij mij op de wc.”


Dennis Hulshoff verdrinkt zijn gezicht in het shirt met Schotse ruit na de degradatie in 1996.

In het Philips Stadion trad hij aan met onder anderen Oscar Moens, Mark Verkuijl, Jan Michels, Erik Tammer en Serghei Cleşcenco. Ze mochten het opnemen tegen internationals als Wim Jonk, Phillip Cocu, Jaap Stam en Luc Nilis. Go Ahead Eagles moest winnen en Toine Rorije zette de Deventenaren zelfs op voorsprong. Het kwaliteitsverschil bleek na negentig minuten toch te groot. “Je zag het aankomen”, memoreert Hulshoff. “Veel goede spelers waren na het vorige seizoen vertrokken en er kwam weinig voor terug. We wonnen niks meer en zaten in een neerwaartse spiraal.”


Met Paul Bosvelt en Marco Heering.

Spelers hadden indertijd veel binding met de club, zegt Hulshoff. “Na wedstrijden dronken wij een biertje in het supportershome, dat was vaste prik. Het elftal bestond ook uit jongens uit Deventer en omgeving. Zelf ben ik geboren in de buurt van het stadion, in de Van Haexbergenstraat. Toen ik vier was verhuisden we naar de Ruysdaelstraat op de Zandweerd. Jongens uit die buurt zaten altijd in het stadion. ‘Pak ’m!’, zeiden ze tegen mij en ja, ik liet me aardig opnaaien. Hoewel ik in mijn hele carrière niet meer dan zes rode kaarten heb gepakt.”

De gewezen rechtsback biecht nog iets op. “In 1992 kozen supporters mij tot speler van het jaar. De bijbehorende trofee, een wisselbeker, heb ik nooit teruggegeven. Ik dacht: verrot maar, haha. Die uitverkiezing is, naast het winnen van de beker met FC Twente, het hoogtepunt uit mijn loopbaan.”

De keuzes van Kwik

Mijn stem voor het thuisshirt gaat naar:

Mijn stem voor het uitshirt gaat naar:

Op welk shirt stem jij? Bereid je voor op de verkiezingen van 30 maart op de actiepagina!

Terug naar overzicht