Ron Roerink hangt zijn ‘greep’ aan de wilgen
Met de ‘greep’ in zijn handen liep groundsman Ron Roerink afgelopen zaterdag na afloop van Go Ahead Eagles – FC Utrecht voor de laatste keer door De Adelaarshorst om losse graspollen terug te leggen en schade aan het speelveld te herstellen. Achtenhalf jaar bekommerde hij zich bij Go Ahead Eagles om de staat van het speel- en trainingsveld; vandaag is zijn laatste werkdag in De Adelaarshorst.
Ron, wat was jouw meest memorabele seizoen als groundsman van Go Ahead Eagles?
Dat was het seizoen 2012/2013. Niet alleen omdat we toen onder trainer Erik ten Hag promoveerden naar de Eredivisie, maar ook omdat het speelveld in De Adelaarshorst verkozen werd tot het ‘Beste veld van de Jupiler League’. Om samen tot zo’n prestatie te komen, is hartstikke mooi. Aanvoerders van de tegenpartij gaven na elke wedstrijd een beoordeling waarmee ze aangaven hoe ze het veld hadden ervaren. Al was het natuurlijk altijd afwachten hoe ze het gras waardeerden wanneer ze van ons verloren hadden… Toch is voor mij altijd het belangrijkst geweest dat onze eigen spelers te spreken waren over het veld. Want voor hen doe je het uiteindelijk, niet voor de tegenstander.
Foto: Erik Pasman
Ook tijdens de play-offs van vorig seizoen lag het veld er prima bij.
Klopt, daar hebben we destijds bewust naar toegewerkt. Vorig seizoen was het veld na de winter namelijk nog niet echt optimaal. Het was gelig van kleur en er zaten her en der kale plekken in het gras. Maar omdat we in die periode al vrijwel zeker waren van het bereiken van de play-offs, hadden we ons tot doel gesteld om het veld kort voor de start van de play-offs weer helemaal in orde te hebben. Daar hebben we wekenlang naartoe gewerkt en dat is ons ook gelukt. De uiteindelijke promotie was dan ook een mooie beloning voor de energie die we in het veld hadden gestoken. “Ron, deze promotie is ook jouw verdienste”, werd er gezegd. Hoewel de spelers het uiteraard moeten doen, zijn dat wel leuke dingen om te horen.
Wat is het mooiste compliment dat je in al die jaren over het gras hebt ontvangen?
We ontvingen een compliment toen Jong Oranje een keer te gast was in De Adelaarshorst. Het veld werd toen officieel gekeurd door een official van de UEFA. “This is not a good pitch, this is an extremely good pitch”, zei hij. Ook op Europees niveau werd het veld in De Adelaarshorst dus blijkbaar gewaardeerd. Wat ik ook mooi vond, is dat spelers van Helmond Sport rond hun wedstrijd tegen Go Ahead Eagles speciaal nog een keer waren teruggelopen naar het veld. “Wát een mooi veld is dit”, zeiden ze toen tegen elkaar.
In wat voor staat verkeert het gras in De Adelaarshorst momenteel?
De sneeuwval voor en tijdens de recente wedstrijd tegen AZ heeft het speelveld natuurlijk geen goed gedaan. Verder hebben we het laatste jaar wat last gehad met de graswortels. Daardoor is het veld nu iets kaler dan gebruikelijk. Dat komt doordat we een slechte zomer hebben gehad, waarbij er in juni en juli veel regen is gevallen. Het gras bleef daardoor ‘lui’ en wortelde veel minder goed. Aan het begin van het seizoen lag het gras daardoor los. We moesten het gras herstellen en extra doorzaaien in augustus, september en oktober. Bij het trainingsveld, waar elke dag op wordt gelopen, was dat een stuk lastiger.
Niet voor niets was ‘Keep of the pitch’ iets waar je veel mensen doordeweeks op wees.
Ik heb inderdaad altijd scherp in de gaten gehouden of het veld niet te vaak onnodig werd betreden. “Maar ik kan er toch wel even op lopen?”, zeggen mensen vaak. Maar ze weten meestal niet hoe het veld er bij ligt. Soms is er net ingezaaid, waardoor het betreden van het veld niet wenselijk is. En de afgelopen maand was het gras aangevroren, waardoor het afbreekt als er overheen wordt gelopen. Elke stap is dan zichtbaar.
Kun jij eigenlijk wel naar voetbalwedstrijden kijken zonder eerst een blik te werpen op de staat van het gras?
Moeilijk. Ik betrap mezelf er op dat ik altijd naar de voetbalvelden van andere clubs kijk. Of ik nu bij een uitwedstrijd van Go Ahead Eagles ben of dat ik naar een wedstrijd op televisie kijk. Soms tot mijn eigen ergernis. “Ga toch eens voetbal kijken”, denk ik dan bij mezelf. Maar nu is voor mij de tijd aangebroken dat ik het gras van De Adelaarshorst definitief moet loslaten. Dat zal de komende periode nog best lastig zijn.
Met wat voor gevoel laat je Go Ahead Eagles achter?
Met een dubbel gevoel, want ik zal het onderhoud aan de velden zeker gaan missen. Bovendien heb ik zoveel mensen leren kennen bij de club. Medewerkers, vrijwilligers, supporters, mensen die me langs het veld aanspraken en zeiden: “Het veld ligt er vandaag weer mooi bij, Ron.” Dat ga ik allemaal zeker wel missen.
Ik heb in al die jaren veel meegemaakt bij Go Ahead Eagles. De halve finale van het KNVB bekertoernooi tegen Ajax, twee promoties, een degradatie, noem maar op. De laatste dagen liep ik dan ook met een raar gevoel rond op de club. Na vandaag sluit ik een mooie periode af. Dan lever ik mijn ‘greep’ in en is het aan iemand anders om over het gras te waken. Al blijf ik zeker terugkomen in De Adelaarshorst om naar een wedstrijd te kijken en lekker een biertje te drinken. Want de afgelopen achtenhalf jaar is Go Ahead Eagles absoluut mijn club geworden.
Go Ahead Eagles wil Ron Roerink bedanken voor zijn jarenlange inzet voor de club en de passie die hij toonde om het gras in De Adelaarshorst in een optimale conditie te houden. Go Ahead Eagles wenst hem veel succes bij de nieuwe uitdaging die hem wacht. Ron, bedankt!
Foto: Evert van de Worp
